Dzieci z Ośrodka dla Cudzoziemców na Targówku przez trzy jesienne miesiące 2015 roku tworzyły własny album ze zdjęciami, rysunkami i opisami. W albumie umieszczały swoje prace, opowiadały o miejscu w którym mieszkają teraz i o tych miejscach, w których mieszkały lub chcą mieszkać. Był też czas na rozmowę o historii Briana.

Zdjęcia do albumu oraz sam album przygotowali: Hava, Havashi, Vaha, Tamila, Tanzila, Amina, Musa, Makka, Rasul, Yusup, Adam, Hizir, Lilia, Ahmed, Mohamed, Olfat, Seda, Ramzan, Tajsum, Sajdamin, Abdulbary, Rajana, Zulihan, Jesita, Abdulbashi, Samira, Rajana, Ruhman, Jasmina, Islam.

Abdulbari z bratem Abdulbashi zrobili mapkę Ośrodka i policzyli wszystkie drzewka na terenie. Naliczyli 53 drzewka.

Tajsum, Seda, Zulihan, Ramzan i Zaira opowiadają:
„To jest nasz ośrodek. Obok naszego ośrodka jest wieża, a na terenie ośrodka – dużo drzew… Jeszcze w naszym ośrodku jest dużo kotów… W ośrodku sporo drzew, na przykład brzóz – moich ulubionych.. Przed wejściem do ośrodka mamy bramę przez którą wchodzą ludzie i wjeżdżają samochody. Pan ochroniarz otwiera tą bramę dla samochodów… W naszym ośrodku jest plac zabaw, boisko. Dzieci grają w piłkę, zjeżdżają ze zjeżdżalni… Chcemy lepszy plac zabaw”.

Zdjęcie, na którym widzimy aż 7 kotów!
Zdjęcie placu zabaw i boiska.

Ramzan opowiada o kolejnym zdjęciu, na którym widać domek dla kotów:
„Przy domku dla kotów mamy 5 drzew i 3 kwietniki. Mieszkańcy ośrodka pomagali robić domek dla kotów i kwietniki”.
Na zdjęciu domek dla kotów, który powstał pewnego ciepłego dnia wiosną 2015 roku:

Innym razem cała strona albumu, którą zrobili Rajana, Tanzila, Ruhman, Jusita, Seda była poświęcona kotom!
Seda: „W Czeczenii  dużo kotów, niektóre ludzie lubią je, inne – nie. Jak mamy w Czeczenii psa to dajemy mu imię: Żeki, Bielyj, Tustanczik, Lord, Owczarik i t d. A koty nazywają się: Kotar, Princ, Piston, Milaszka, Ciornyj”

Gdy spotkali się  Mogamed, Sajdamin, Adam, Nuzani, Tanzila to opowiadali o miejscach w Ośrodku, gdzie można się bawić. Gdzie jest spokojnie. O tym jak się bawią. Opowiedzieli też:
„Lubimy w ośrodku świetlicę. Tam są kredki, książki zabawki i bawimy się tam. W sobotę i wtorek tam ATD i Tapori. W poniedziałek, środę i  piątek tam pani Weronika, Magda, Agnieszka… Chcemy aby tam gdzie mieszkamy było czysto… Ważne jest dobry pokój telewizyjny, czysta łazienka i aby nie było zamkniętych ośrodków”.
Nazani mówi mało, nikt z obecnych na spotkaniu Tapori nie zna języka w którym mówi Nazani, ale dziewczynka maluje dla nas dwa domki.

Innego dnia na spotkanie Tapori przychodzą Lilia, Olfat, Tamila.
Olfat decyduje zamieścić w albumie obrazek szkoły i pisze, że po drodze do szkoły są puste budynki. Wspomina o swoich sukcesach z matematyki i muzyki w szkole, mówi że chce, aby szkoła była pomalowana na różowo i czarno.
Tamila też rysuje szkołę ale tę, do której chodziła wcześniej w Czeczenii-skąd pochodzi. Tamila mówi o tym, że w Czeczenii dzieci często się biły w szkole. Przypomina sobie nauczycieli z tamtej szkoły. Tamila mówi, że lubi malować i ma w swoim pokoju sporo różnych malunków, a przez okno pokoju widać liściaste drzewka. Tamila mówi też o tym, że podoba jej się polska szkoła i nauczyciele w niej. Rajana, Olfat, Jasmina – są przyjaciółkami Tamili.

Seda jeszcze opowiada historię swojego pierwszego wrażenia z Ośrodka i początków przyjaźni z innymi dziećmi: „Kiedy przyjechałam do ośrodka spotkałam Aminę. Ona z Jusupem biegali tu, a Hizir pomógł nam wnieść walizy. Kiedy już byłam przy swoim pokoju, spotkałam Havashi i ona powiedziała mi że warto odebrać [w stołówce] obiad. Zostałyśmy przyjaciółkami. Z czasem przyjechała Jusita, z którą też przyjaźnię się.” Jeszcze Seda namalowała dąb, na którym liście mają różne kolory –  jak to zwykle bywa jesienią.

* * *

Dzieci z Ośrodka na Targówku reagują na historię Briana z listu Tapori.

„Chcę, aby u Briana było dużo przyjaciół, aby on więcej się nie bił, aby u niego był piesek”: Ramzan.
„Chcę, aby mama Briana znalazła pracę, a za siostrą będzie patrzyć ciocia Briana. A Brian będzie miał czas odwiedzać bibliotekę”: Tajsum.
„Chcę aby tam gdzie pojechał Brian on się nauczył pisać i czytać, będzie dobrze uczyć się w szkole”: Seda.
„Aby jego lubiły jego przyjaciele”: Zulichan.
„Aby w miejscu, gdzie teraz mieszka Brian wszyscy go przyjmowali takim jak on jest i zapraszali w gości”: Ahmed.
A ktoś powiedział, że widział kreskówkę z podobną historią.

Zdjęcie zrobione przez Havę, która lubi robić zdjęcia i ma uważne oko:

Spora część albumu, który zrobiły dzieci z Targówka jest poświęcona również kwiatom, trawom i drzewom z Ośrodka.